پیامدهای کوتاه‌مدت و بلندمدت سندروم اورمیک همولیتیک در کودکان ایرانی

بررسی جامع یکی از شایع‌ترین علل نارسایی کلیه در نوزادان

‍

سندروم اورمیک همولیتیک (HUS) یکی از شایع‌ترین علل نارسایی حاد کلیه در دوران نوزادی است. علائم و ویژگی‌های بالینی متعددی برای پیش‌بینی سیر بیماری در کوتاه‌مدت و بلندمدت معرفی شده‌اند، اما یافته‌های مطالعات مختلف تاکنون نتایج متفاوتی داشته‌اند. در این مطالعه، پیامدهای کوتاه‌مدت و بلندمدت HUS در کودکان ایرانی مورد بررسی قرار گرفته است.

‍

روش مطالعه

پرونده‌های پزشکی ۹۲ کودک مبتلا به HUS که بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۴ در بخش نفرولوژی بیمارستان کودکان علی‌اصغر تهران بستری شده بودند، به‌صورت گذشته‌نگر (Retrospective) بررسی شدند.

‍

نتایج کلیدی مطالعه

مرگ‌ومیر: در ۱۸ کودک (۱۹.۶٪) در مرحله حاد بیماری مشاهده شد.

عوامل موثر بر مرگ‌ومیر: ارتباط معنی‌داری بین مرگ‌ومیر و علائمی مانند تشنج، کما و پرفشاری خون در مرحله حاد دیده شد (p < 0.05).

درمان: نوع درمان تأثیر مستقیمی بر مرگ‌ومیر نداشت (p > 0.05).

عوامل خطر بلندمدت برای پرفشاری خون:

پرفشاری خون در مرحله حاد بیماری (p = 0.023)

پرفشاری خون در زمان ترخیص (p < 0.001)

نیاز به دیالیز (p = 0.021)

‍

💡یافته‌ها برای پزشکان و خانواده‌ها

درگیری سیستم عصبی مرکزی در مرحله حاد بیماری، با مرگ‌ومیر بیشتر همراه است. همچنین، شدت بیماری در زمان بستری‌شدن می‌تواند شاخص مهمی برای بروز پرفشاری خون مزمن در آینده باشد.

‍

نتیجه‌گیری

این تحقیق نشان می‌دهد که باید به نشانه‌های بالینی خاص در مراحل ابتدایی HUS توجه ویژه‌ای داشت، چرا که می‌توانند در تعیین پیش‌آگهی بیماری و انتخاب شیوه درمان مؤثر باشند. پزشکان با آگاهی از این عوامل خطر، می‌توانند مراقبت‌های بهتری را ارائه داده و از عوارض بلندمدت جلوگیری کنند.

«برای جزئیات کامل مطالعه می‌توانید مقاله اصلی را در Google Scholar ببینید.»