بررسی فراوانی و ویژگی‌های بیماران مبتلا به دیابت نوع یک در سنین کودکی و نوجوانی

‍

نگاهی دقیق به یکی از بیماری‌های مزمن در حال گسترش در میان کودکان

‍

دیابت نوع ۱ یکی از بیماری‌های مزمن دوران کودکی است که تشخیص زودهنگام و مراقبت مستمر، نقش مهمی در کنترل آن ایفا می‌کند. در این تحقیق، میزان شیوع و ویژگی‌های بالینی کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱ در استان مازندران بررسی شده است.

‍

روش مطالعه

این مطالعه به‌صورت توصیفی-مقطعی انجام شد و کودکانی را بررسی کرد که بین ۶ ماه تا ۱۸ سال سن داشتند و برای اولین‌بار در استان مازندران با دیابت نوع ۱ تشخیص داده شده بودند. اطلاعات از طریق همکاری با پزشکان، مراکز درمانی و بیمه‌ها جمع‌آوری شد.

‍

نتایج کلیدی مطالعه

در این مطالعه، ۲۸۹ کودک مبتلا به دیابت نوع ۱ شناسایی شدند؛ حدود نیمی از آن‌ها دختر و نیمی پسر بودند. شیوع بیماری در کل جمعیت، حدود ۴۸ نفر از هر ۱۰۰٬۰۰۰ کودک بود. میانگین سن تشخیص دیابت ۱۱.۵ سال و میانگین شروع بیماری ۷ سالگی بود. بیشتر کودکان (۶۲٪) با زایمان سزارین به دنیا آمده بودند. سن ابتلا بین ۷ ماه تا ۱۸ سال متغیر بود و یک‌سوم کودکان در زمان مراجعه اولیه به دلیل کتواسیدوز دیابتی بستری شده بودند.

‍

هشدار مهم برای والدین و نظام سلامت

شیوع بالاتر دیابت نوع ۱ در استان مازندران نسبت به مناطق دیگر کشور، نشان‌دهنده‌ی لزوم اجرای برنامه‌های غربالگری، آموزش عمومی، و پایش دقیق‌تر در سطح مدارس و مراکز بهداشت است.

‍

‍

نتیجه‌گیری

یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهند که دیابت نوع ۱ در استان مازندران شیوع بالاتری نسبت به مناطق جنوبی کشور و برخی کشورهای همسایه دارد. توجه ویژه به پیشگیری، غربالگری و تشخیص زودهنگام این بیماری، می‌تواند نقش مؤثری در کنترل آن و کاهش عوارض آینده داشته باشد.

«برای جزئیات کامل مطالعه می‌توانید مقاله اصلی را در Google Scholar ببینید.»

‍

‍